ფოტო – პუბლიკა
სინდისის პატიმარი მათე დევიძე საპატიმროდან წერილს აგზავნის და თანამებრძოლებს მიმართავს:
ჩემო მეგობრებო, თანამებრძოლებო, სულით თავისუფლებო…
მინდა, ყველას უდიდესი მადლობა გადაგიხადოთ თანადგომისთვის, სამშობლოს ერთგულებისთვის და რაც ყველაზე მთავარია, თავისუფლებისთვის…
ფანატიკოსების კლანჭებიდან ჩემს გულში დაგროვილ უსაზღვრო ენერგიას და გამძლეობას გიგზავნით უთანასწორო ბრძოლის წინააღმდეგ.
სისხლიანი ძალაუფლება და კუნთმაგარი ჯალათების ბრბო თავისუფლების წყურვილს ვერასდროს ჩაახშობს. სამწუხაროდ, ეს მათ თავებში რთულად შესაშვები თემაა. დარწმუნებული ვარ, ისინი ვერც ხვდებიან, რისთვის ვირჯებით ამდენს. მათთვის ეს ისეთივე მიუწვდომელი და შეუცნობელია, როგორც სამყაროში მიმოფანტული გალაქტიკები.
ამ ბრძოლაში სანერვიულო და სადარდებელი ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია. ჩვენ ვიცით, რისთვის ვიბრძვით. იდარდონ მათ, ვინც ვერ ხვდებიან ვის ვისგან იცავენ. იდარდონ მათ, ვისაც არასდროს უგრძნიათ თავისუფლებისკენ მიმავალი წმინდა გზა.
“სინათლის საძიებლად უსასრულო წყვდიადში”.
სრული სვლით თავისუფლებისკენ”.
კომენტარები