გამოცემა “ტაბულას” დამფუძნებელი, თამარ ჩერგოლეიშვილი:
“განმარტებები:
1. ნებისმიერი დაფინანსება რომელიც ამა თუ იმ პარტიის ამოცანას ეხმარება – არის პარტიიის დაფინანსება.
მნიშვნელობა არ აქვს, გენოციდის კამპანიაა, უკრაინელების დახმარების, უფასო სასადილოების, პარტიის წევრების დაპურების, თუ მფრინავი სპილოების.
პროექტებად დაფინანსება, უბრალოდ, უფრო ჭკვიანური და სწორი ფორმაა.
2. დაფინანსების გარეშე პოლიტიკა ვერ იარსებებს და პოსტ საბჭოთა სივრცეში ნაშოვნი ფულის წარმომავლობის შემოწმება სიზიფეს შრომაა – ეს გამოძიების და მართლმსაჯულების საქმეა.
(ეს იყო ჩემი პროექტის ერთერთი ამოცანა 2007 წელს. ჩვენი – ევროპის საბჭოს – ლობირებით მიიღეს პარტიების ბიუჯეტიდან დაფინანსების კანონი რომ სასამართლოს არ არსებობის პირობებში – ოლიგარქებზე აკიდების ნაკლები მოტივაცია ჰქონოდათ პოლიტიკოსებს).
თუმცა, მნიშვნელოვანია, რომ
დაფინანსება დივერსიფიცირებული იყოს – როცა ერთი გიხდის, (მე რა, თავის მინიონებს), მერე საკუთრებად განგიხილავს და გაშანტაჟებს.
3. პრობლემა მაშინ იქმნება, როდესაც პოლიტიკას და თამაშის წესებს არაანგარიშვალდებული დამფინანსებელი ადგენს და სპექტრი, მედია და აქტივისტები მისი დალაგებული რასკლადით, და მისი პრეფერენციებით მოძრაობენ.
4. ოთხეულის (ხაბე და სამეული) პრობლემა მათი ოლიგარქიული “რასკლადია” – ისინი კეზერაშვილის “ჯანსაღი რჩევებით” მოძრაობენ და არა ამომრჩევლის ინტერესების კარნახით.
ანუ, ხაბეიშვილის, ვაშაძის, ელენეს და ზურა ჯაფარიძის პრობლემა ისაა, რომ ოლიგარქიულ, ჩრდილოვან თამაშის წესებს იღებენ – კეზერაშვილის “ჯანსაღი რჩევებით” მოძრაობენ და მის დალაგებულს ეგუებიან და არა ის, რომ ოდესღაც დიმა ჩიქოვანმა 8 ათასი ლარი ჩაურიცხა.”
კომენტარები