რას ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი ლევან მურუსიძეზე:
2013 წელი:
“სასამართლოს და მოსამართლეს, რომ ისინი ნაკლებად დამოუკიდებელნი იყვნენ, მატერიალურად, მათ უნდა ჰქონდეთ ყველაზე კარგი პირობები, თუ გნებავთ, საქართველოში. მთელი საზოგადოება უნდა განვითარდეს ჰარმონიულად, წინმსწრებად. თუ ვინმე უნდა განვითარდეს ჩვენს ქვეყანაში, ეს უნდა იყოს სასამართლო და ესენი უნდა იყვნენ მოსამართლეები. რაც განვაცხადე ერთხელ, მაქსიმალურად გავუზრდით ხელფასებს, რაც შესაძლებელია ჩვენი ბიუჯეტიდან გამომდინარე, ჩვენი რეალობიდან. მაქსიმალურად გავუუმჯობესებთ სოციალურ პირობებს, ეს მანქანები იქნება თუ სხვა ტიპის ჯანდაცვის დახმარებები, რომ მოსამართლეებმა იგრძნონ თავი დაცულად, დამოუკიდებლად და თითოეულ მოსამართლემდე მივიდეს ის სულისკვეთება, რაც აქვს ბატონ კოტეს და აქვს ბატონ ლევანს. ყველა მოსამართლემ უნდა იგრძნოს რომ დღევანდელ მთავრობას, თუ გნებავთ, პოლიტიკურ ლიდერსაც, რომელსაც მე წარმოვადგენ, გვაქვს ეს განცდა, რომ სასამართლო და ყველა მოსამართლე უნდა იყოს დამოუკიდებელი თავისი გადაწყვეტილების მღებაში. პირველ რიგში, სასამართლო უნდა გრძნობდეს ამას. როგორც ბატონმა ლევანმა თქვა დღეს, რომ ამ სულიკვეთებას შეეცდება მიიტანოს ყოველ მოსამართლემდე, რომ იგრძნონ თავისი დამოუკიდებლობა. გადაწყვეტილების მიღების პროცესი მათთვის იყოს აბსოლიტურად მათზე დამოკიდებული და არა სვა რამე გარე ძალებზე. აი, დაახლოებით ესეთი საუბარი გქვონდა. ბატონ ლევანს და ბატონ კოტეს ჰქონდა სხვა ინიციატივებიც, ისინი თვითონ მოგიყვებიან.”
2015 წელი:
“რა არჩევანის წინაშე დავდექით, როდესაც მოვედით – ეს ხალხი, რომელიც ამ სისტემას ემსახურებოდა, ჩემი აზრით, დამნაშავე კი არა, ამ სისტემის მსხვერპლი იყო. შესაბამისად, ხელისუფლებაში მოსვლის პირველივე დღიდან არც ერთზე მე საყვედური არ მითქვამს. მხედველობაში მაქვს ბიზნესი. მახსოვს, ყველაზე მეტად ვინც თანამშრომლობდა სააკაშვილის მთავრობასთან, შარანგიები იყვნენ და მაქაცარიები, მათაც შევხვდი და ვუთხარი, რომ არსად კაპიტალი არ წაეღოთ. ყველა პირობას შევუქმნიდით, რომ აკეთონ თავისუფალი ბიზნესი, ოღონდ დაიცვან კანონი, გადაიხადონ გადასახადები და არავითარი პრობლემა არ ექნებათ. მე პირადად არც ერთზე შურისძიების გრძნობა არ მქონია.
მე შევხვდი კუბლაშვილს პირველ ეტაპზე, აღვუთქვი – ყველანაირ გარანტიას გაძლევ, რომ არაფერში ხელს არ შეგიშლით, ოღონდ როგორმე უარი თქვი ძველი გუნდის გავლენაზე და სასამართლო იყოს დამოუკიდებელი. ვერ გეტყვით რომ ბევრი შედეგი მივიღე. საზოგადოებაც კარგად ხედავდა. ასევე შევხვდი მურუსიძეს, რომელიც ახლად არჩეული მდივანი იყო, მას არ ჰქონდა დიდი რესურსი, რომ ჩახსნოდა ძველ გუნდს. მე ვცდილობდი იგივე მუხტი მასთან მიმეტანა. ერთადერთს, რასაც ვთხოვდი იყო, რომ როგორმე გათავისუფლებულიყვნენ ძველი გუნდისგან. რა თქმა უნდა არ იყო გარანტია, რომ ეს ასე მოხდებოდა და პროკურატურას ძალიან უჭირდა სასამართლოსთან ერთად მუშაობა, ყველა პროკურატურას აგინებდა ყველა პროკურატურით იყო უკმაყოფილო.”
2016 წელი:
“ვნახე რომ კუბლაშვილი ძველი ხელისუფლების გავლენიდან ვერ გამოდიოდა და მოვახერხე შეხვედრა მურისიძესთან. შევხვდი და ვუთხარი, შენ ახალგაზრდა კაცი ხარ და იქნებ როგორმე მოახერხოთ და გათავისუფლდეთ ძველი ხელისუფლების წნეხისგან. და გარანტიას გაძლევ, რომ ახალი ხელისუფლება არ ჩაერევა და ასე შემდეგ. იქ მაშინ ფინანსთა მინისტრიც იყო და წუხილი გამოითქვა იმაზე, რომ მათ ხელფასები ჰქონდათ ძალიან დაბალი მოსამართლეებს.
რეალურად გახსოვთ, რომ სასამართლო მიკერებული იყო პროკურატურაზე და მხოლოდ ნოტარიუსის როლს ასრულებდნენ. ძალიან დათრგუნული იყო სასამართლო, რამეთუ სისტემა ასეთი იყო, პროკურორი და ადეიშვილი განაგებდა მთლიანად.
ხელფასებიც 70 თუ 80 % – ით გავზარდეთ. ესეც შევუსრულეთ. როდესაც მურუსიძე აირჩიეს მეორე კაცად და ეს იყო 2013 წელს სასამართლოში, არავის აზრად არ მოსვლია, რომ ის ცუდი კაცია და არავის კრიტიკული გამონათქვამი არ გამოუთქვამს. ამის შემდგომ როგორც გაგრძელდა და გამოიტანეს გირგვლიანის თემა და დღეს ისე იხატება, რომ მურუსიძის ბრალია ყველაფერი, რაც მოხდა და როგორც მოხდა… იმდრინდელმა პარლამენტმა შეცვალა მაშინ მუხლი და პრეზიდენტმა შეიწყალა მერე გირგვლიანის მკვლელები. ეს მოსამართლეები იყვნენ იმ სისტემის მსხვერპლები.
ამხელა ზეწოლა მურუსიძეზე მოდიოდა “ნაციონალური მოძრაობისგან”, მათგან მართული მედიისა და ენეჯეობისგან, მან მოახერხა და თავი დააღწია ნაციონალური მოძრაობის ზეწოლას. სწორედ ეს აღიზიანებს “ნაციონალურ მოძრაობას.”
კომენტარები