მსახიობი ლამზირა ჩხეიძე გარდაიცვალა

სა­ქარ­თვე­ლოს დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი არ­ტის­ტი, ლამ­ზი­რა ჩხე­ი­ძე გარ­და­იც­ვა­ლა. ამის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცი­ას შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი კავ­ში­რი – “სა­ქარ­თვე­ლოს თე­ატ­რა­ლუ­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა“ ავ­რცე­ლებს და ღრმა მწუ­ხა­რე­ბას გამ­თქვამს.

ლამ­ზი­რა ჩხე­ი­ძემ 1951 წელს და­ამ­თავ­რა შოთა რუს­თა­ვე­ლის სა­ხე­ლო­ბის თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტი.

1952 წლი­დან იყო შოთა რუს­თა­ვე­ლის სა­ხე­ლო­ბის სა­ხელ­მწი­ფო აკა­დე­მი­უ­რი თე­ატ­რის მსა­ხი­ო­ბი. 1953-1956 წლებ­ში პა­რა­ლე­ლუ­რად მოღ­ვა­წე­ობ­და თბი­ლი­სის პი­ო­ნერ­თა და მოს­წავ­ლე­თა სა­სახ­ლე­ში პე­და­გო­გად.

“მის მიერ შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი რო­ლე­ბი­დან აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია: რუ­სუ­და­ნი(ი. ვა­კე­ლის “რვა­ლი”), სუ­ზონ(ბო­მარ­შეს “ფი­გა­როს ქორ­წი­ნე­ბა”), ლიდა(გ. ქელ­ბა­ქი­ა­ნის “ახალ­გაზ­რდა მას­წავ­ლე­ბე­ლი), ფე­ნია(კ. მა­ლი­ა­რევ­სკის “ქა­რიშ­ხლის წინ”), ქეთო(ვ. რო­ზო­ვის “ხა­ლი­სი­ა­ნი მე­გობ­რე­ბი”), ან­გე­ლა(გ. სე­ვას­ტი­კოგ­ლეს “ან­გე­ლა”), ტა­ნია(ო. ჩი­ჯა­ვა­ძის “პირ­ვე­ლი მერ­ცხლე­ბი”), ცი­უ­რი(გ. ბერ­ძე­ნიშ­ვი­ლის “ლერ­წა­მი ქარ­ში”), ივ­ლი­ტე ბოს­ტო­ღა­ნაშ­ვი­ლი(კ. ბუ­ა­ჩი­ძის “ამ­ბა­ვი სიყ­ვა­რუ­ლი­სა”), მზია(გ. ხუ­ხაშ­ვი­ლის “ზღვის შვი­ლე­ბი”), ოფე­ლია(შექ­სპი­რის “ჰამ­ლე­ტი”), ან­გუს­ტი­ა­სი(გ. ლორ­კას “ბერ­ნარ­და ალ­ბას სახ­ლი”), და­რი­კო(დ. კლდი­აშ­ვი­ლის “სა­მა­ნიშ­ვი­ლის დე­დი­ნაც­ვა­ლი”), მად­ლე­ნა ბეჟა­რი(მ. ბულ­გა­კო­ვის “ფა­რი­სე­ველ­თა შეთ­ქმუ­ლე­ბა”), ცოლი(ბ. ბრეხ­ტის “კავ­კა­სი­უ­რი ცარ­ცის წრე”) და სხვ. შექ­მნი­ლი აქვს რამ­დე­ნი­მე სა­ინ­ტე­რე­სო სახე ქარ­თულ კი­ნო­სა და სა­ტე­ლე­ვი­ზიო ფილ­მებ­ში, აგ­რეთ­ვე ლი­ტე­რა­ტუ­რულ-დრა­მა­ტულ რა­დი­ო­გა­და­ცე­მებ­ში.

სა­ქარ­თვე­ლოს თე­ატ­რა­ლუ­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა სამ­ძი­მარს უცხა­დებს, ქალ­ბა­ტონ ლამ­ზი­რა ჩხე­ი­ძის ოჯახს და სრუ­ლი­ად თე­ატ­რა­ლურ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას“,- ნათ­ქვა­მია ინ­ფორ­მა­ცი­ა­ში.