სოციალური ქსელის მომხმარებელი, ქეთი მეშველიანი, წერს:
” 90იანებში ყველას უჭირდა მგონი… ყოველშემთხვევაში სამტრედიაში ვცხოვრობდი და არავის არ გადადიოდა, ხალხს თავი ძლივს გაჰქონდა…
დედაჩემი საჭმელს რომ გააკეთებდა ხუთსულიანი ოჯახისთვის, ორ სამ გაჭირვებულ მეზობელსაც უკითხავდა თითო თეფშს❗️❗️
რა მალე ცარიელდებოდა ქვაბი მაგრამ მცირე საკვების გარდა სულიერ საკვებსაც ვიღებდით ოჯახის წევრები❗️სიკეთის მადლს რომელსაც გაცემულის სანაცვლოდ იღებდა ჩემი ოჯახი❗️❗️ ხალხო ლუკმის გატეხვა ვიცოდით❗️❗️ერთი ახალი წელიც მახსოვს მხოლოდ “სგუშონი” გვქონდა სახლში…მაგრამ რაა მერე? ახლაც ღიმილით ვიხსენებ❗️
დავიჯერო ახლა რომ წუწუნებთ სახლში დარჩენით შიმშილით დავიხოცებითო, ასე გაუჭირდა ქართველ ხალხს და მეზობელს, ყოველ დღე ცოტ ცოტა საკვებს ვერ მივაწვდით “მშიერ” მეზობელს? დავიჯერო ერთ მუჭა ერში თითო თითო ლუკმას ვერ მივაწვდით გჭირვებულ ადამიანს შიმშილზე თუ მიდგა საქმე? ნახევრი ქვეყნის დაავადმყოფებას ლუკმის გაყოფა არ ჯობია? ცოტა რომ გავუჭირვოთ ერთმანეთისთვის არ ჯობია? რატომ ხართ დეპრესიაში? რატომ ხართ სასოწარკვეთილები ხალხო? ასე გადავჯიშდით დავიჯერო რომ მეზობელს ლუკმას არ გავუყოფთ გაჭირვების დროს?
არ მჯერა❗️ რადგან მე ბევრი სიკეთე ვნახე ამ დღეებში რამაც ორმაგად მომცა იმედი ❗️ ერთმანეთის გადასარჩენად დავრჩეთ სახლში და თუ მოგშივდებათ თქვით და როგორღაც მოგაწვდით საარსებოს…მერე კიდე ღმერთმა მოგვცეს ყველას❗️მთავარი ჯანმრთელობააა და ჯანმრთელობას გისურვებთ❗️❗️მხოლოდ სურვილი არ კმარა #დარჩისახლში “
კომენტარები