ჟურნალისტი თეა გვასალია სოციალურ ქსელში წერს:
„ღარიბაშვილის განცხადებას მოვკარი თვალი ფბ-ზე, წამლების ფასს უნდა მივხედოთო. იმდენმა დაუკომენტარა აქამდე რას უცდიდითო, რომ ამ თემას აღარ განვავრცობ, მაგრამ ფასებზე არანაკლებ მნიშვნელოვანი აქ შემოტანილი და ადგილზე წარმოებული მედიკამენტების ხარისხია. ცხვირის სპრეი რომ ცხვირს ვერ გაგიხსნის და წნევის წამალი წნევას ვერ დაგიწევს, ამას რა ეწოდება? ალბათ არსებობს წამლის ხარისხის კონტროლის სააგენტო და დავიჯერო ყველაფრით კმაყოფილები არიან?
წამლებს ვინ ჩივის, პანდემია რომ დაიწყო და ექიმებმა გვირჩიეს ოქსიმეტრი იყიდეთ და სუნთქვა თუ გაგიჭირდათ სისხლში ჟანგბადის დონე შეიმოწმეთო, გავიქეცი და ახლა ნამდვილად არ მახსოვს რომელ აფთიაქში, ავერსში, პე ეს პეში თუ ჯი პი სი ში, 80 ლარად შევიძინე ეს აპარატი. ფასი ასე ზუსტად იმიტომ დამამახსოვრდა, რომ ძვირფასი შენაძენით ხელში აქვე, დოლიძეზე, ტექნიკის აქსესუარების მაღაზია „ვო ვო ვოში“ რომ შევედი კომპიუტერის მაუსის საყიდლად, იგივე აპარატი 30 ლარად ედოთ. თავი დავიმშვიდე, ჩემი ორიგინალი იქნება, ეს პატენტითქო და წამოვედი სახლში. და აგერ ახლა, რამდენიმე დღის წინ, ბავშვებს რაღაც მსუბუქი ვირუსი შეხვდათ: სურდო უსიცხოდ. სამ დღეში გაუარათ, მაგრამ იქამდე მეც გადმომდეს. მე მეტხანს გამიგრძელდა და სხვა დროს თუ ყურადღებას არ მივაქცევდი, ახლა, მეხუთე ტალღის პიკზე, ცოტა არ იყოს, შევფიქრიანდი. კი ვარ ორჯერ აცრილი, ცხვირი არსად გამიყვია უნიღბოდ, მაგრამ მაინც გავიქეცი და პისიარ ტესტი ჩავაბარე. აქვე გეტყვით, რომ არაფერი აღმომაჩნდა, მაგრამ სანამ ლოდინის 24 საათი გავიდოდა, მე კი, როგორც სურდოს დროს ხდება ხოლმე, სუნთვა მიჭირდა, ოქსომეტრი გამახსენდა. გადმოვიღე, ინსტრუქციის მიხედვით გავიკეთე მარცხენა ხელის საჩვენებელ თითზე და თვალებს არ დავუჯერე. როგორც ექიმებისგან მახსოვდა, 94-ზე ქვემოთ თუ გაჩვენათ, ე.ი. სუნთქვის სერიოზული პრობლემები გაქვთო, ჩემს 80 ლარიან აპარატზე კი 60 ციმციმებდა. მერე ისიც გამახსენდა, აპარატი რომ არ შეცდეს, თითი თბილი უნდა იყოს და მანიკური არ უნდა გესვათო. ვეცი აცეტონს, მოვიშორე მანიკური, ხელები მდუღარე წყალს შევუშვირე და იგივე შედეგი მივიღე. უკვე სარიტუალო მომსახურების ტელეფონს ვეძებდი და საკუთარ სიმაღლეს ვიხსენებდი, სწორი მონაცემები რომ მიმეწოდებინა, რომ ყოველი შემთხვევისთვის მარჯვენა ხელის ჯერ კიდევ მანიკურიანი და შიშისგან გაციებული თითიც შევიმოწმე და 98 დამიწერა. ამასობაში პისიარის შედეგიც მომწერეს და ამოვისუნთქე. ახლა აქ რომ დავწერო რა სურვილები გავუგზავნე იმ ოქსომეტრის ჯერ შემქმნელებს და შემდეგ შემომტანებს, ფეისბუქი სამუდამოდ დამბლოკავს. არადა, მივეჩვიე აქაურობას. ტელევიზორს რომ არ ვუყურებ, აქედან ვიგებ ახალ ამბებს და რაც მთავარია, არასდროს მავიწყდება მეგობრებისთვის დაბადების დღეების მილოცვა“.
კომენტარები