ტემპერატურის მომატების გამო გველები სამალავებიდან გამოდიან და გრილ ადგილებს ეძებენ. ამ პროცესში ისინი, არცთუ იშვიათად, დასახლებულ პუნქტებში ხვდებიან. როგორ უნდა მოვიქცეთ იმისთვის, რომ ჩვენ სიხალოვეს გველების გაჩენის რისკი მინიმუმამდე შევამციროთ? საუბრობს ცხოველთა მონიტორინგის საააგენტოს ჰერპოტოლოგი რატი მამუკიშვილი:
„წელს, ამ დრომდე სულ 450-მდე შეტყობინებაა შემოსული, აქედან 60% დავიჭირეთ. თბილისში სულ 14 სახეობის გველი ბინადრობს. ყველაზე გავრცელებულია ხოკერა, რომელიც რეალურად გველი არ არის, უფრო უფეხებო ხვლიკია. ზოგადად, გავრცელებული 24 სახეობიდან მხოლოდ ორი სახეობაა შხამიანი – გიურზა და ცხვირრქოსანა. წელს თბილისი უკვე 4 გიურზა დავიჭირეთ. ერთი დიღომში, “ტოიოტას” ცენტრის ეზოში ვნახეთ. ჩვენი ვარაუდოთ, გარდაბანიდან ჩამოსულ მანქანას გამოჰყვა, რადგანაც დიღომი გიურზების გავრცელების არეალი არ არის. 3 გიურზა ორთაჭალაში, კრწანისსა და აფრიკის რაიონში ვიპოვეთ. ეს ტერიტორია ნამდვილად არის შხამიანი გველების გავრცელების ადგილი.
ბოლო-5 -6 წლის განმავლობაში თბილისში გიურზას ადამიანისთვის არ უკბენია. გარდა ამისა, მნიშვნელოვანია იმის გაცნობიერება, რომ გველი ადამიანს არასოდეს ესხმის თავს. თუ ადამიანებს გველების ეშინიათ, გველებს ბევრად მეტად ეშინიათ ადამიანების.
ამიტომ ისინი ჩვენს დანახვაზე ყოველთვის გარბიან. გველი ადამიანს მხოლოდ იმ შემთხვევაში უკბენს, თუ ის თავს იცავს და სხვა გამოსავალი არ აქვს. ამიტომ ყოველთვის უნდა მივცეთ გაქცევის საშუალება. თუ დაჭერა ან მოკვლა დავუპირეთ, ამ შემხვევაში, ცხადია, თავს დაიცავს და ეცდება გვიკბინოს. ჩვენთან გავრცელებული გველებიდან, ყველაზე აგრესიულად წითელმუცელა მცურავი ითვლება. ის შხამიანი არ არის, უბრალოდ იკბინება. თუმცა ეს გველიც კი გარბის ადამიანის დანახვაზე.
პირველ რიგში, გველს აუცილებლად უნდა მივცეთ გაქცევის საშუალება. შემდეგ ერთ-ორ მეტრიანი დისტანცია დავიცვათ და დავაკვირდეთ საით წავა, რადგან შემდეგ ჩვენ გვქონდეს ინფორმაცია მისი სავარაუდო ადგილსამყოფელის შესახებ, რომ გაგვიადვილდეს დაჭერა. არ არის საჭირო თავქუდმოგლეჯილი გაქცევა, გველი არასოდეს გამოგეკიდებათ. რაც შეეხება საპრევენციო ქმედებებს, მთავარია ირგვლივ მუდმივად სისუფთავე გვქონდეს. გავასუფთავოთ სამშენებლო თუ სხვა ტიპის ნაგავისგან და ვეცადოთ დიდი ბალახი არ გავაჩეროთ ეზოში.
თუ გველმა გვიკბინა პირველ რიგში, უნდა ვეცადოთ შიშს არ ავყვეთ. მესმის, რომ ეს სათქმელად იოლია, ხოლო შესასრულებლად ძნელი. საქმე იმაშია, რომ სტრესის დროს სისხლის მიმოქცევა დაჩქარებულია და ამ დროს შხამი უფრო სწრაფად ვრცელდება ორგანიზმში. დავწვეთ ჰორიზონტალურად, მივიღოთ დიდი ოდენობით სითხე და დაველოდოთ სასწრაფო დახმარების ბრიგადას ან ჩვენ თავად მივიდეთ უახლოეს სამედიცინო დაწესებულებაში. 3-5 საათი გვაქვს დრო იმისთვის, რომ ვაქცინა ჩავიტაროთ. ყველა სამედიცინო დაწესებულება ვალდებულია ჰქონდეს ანტიგიურზინი. ასე რომ, არც კბენის შემთხვევაში გვაქვს განგაშის საფუძველი“ – განუცხადა “ამბებს” რატი მამუკიშვილმა.
წყარო: ambebi.ge
კომენტარები