ნაცმოძრაობის წევრი, ეკა ხერხეულიძე სოციალურ ქსელში კობა სუბელიანის მოყოლილ ისტორიას აზიარებს:
,,კობა სუბელიანის ის ამ თავგადასავალს ბევრი სხვა საინტერესო ამბებიც ახლავს,ოდესმე ალბათ თავად მოყვება.
თბილისში, გამოცარიელებულ ბანკომატებში რომ უცებ ფული გაჩნდა გახსოვთ ეგ დღე? 2008 წლის 10 აგვისტო იყო. ამერიკის ფედერალური სარეზერვო ბანკის დახმარება იყო ეგ, ვაშინგტონიდან მიუნხენის გავლით გამოგზავნილი რომელიც იმ თვითმფრინავში აღმოჩნდა რომლითაც მე მოვდიოდი შვებულებაში მყოფი მიუნხენიდან თბილისში. თბილისის ცაზე შემოსულებს ორი რუსული ბომბდამშენი ამოგვიდგა გვერდით იმაში დასარწმუნებლად რომ ნამდვილად სამგზავრო თვითმფრინავი იყო და არა სამხედრო. ჩამოგდებით დაემუქრნენ პილოტს თუ არ დარმწუნდებოდნენ ამაში. ილუმინტროები აგვაწევინეს და სინათლე აანთეს სალონში. დარმწუნდენ რომ სამოქალაქო რეისი იყო და წამში გაქრნენ. ჩვენგან წასულებმა თბილისი დაბომბეს, რის გამოც არ მიგვიღო თბილისმა და ერევანში გაგვიშვა. ამ საიდუმლო ტვირთს სპეციალური ოფიცერი ახლდა ამერიკიდან. რომ არა მისი ინსტრუქციები და ჩემს მიერ ყირაზე გასვლის ტოლფასი მოქმედებები, ძალიან ბეწვის ხიდზე გავლით ამავე თვითმფრინავით უკან თბილისისკენ გამოფრენის მოხერხება (ბევრი წვრილმანი მაგრამ მნიშვნელოვანი დეტალია, ყველაფერს ვერ ვწერ) ის 48 მილიონი დოლარი აღმოჩნდებოდა რუსეთის ხელში, რისი წარმოდგენაც ტვინში სიხსლსი მიქცევდა და ყველაფერი ვქენი რომ ეგ არ დამეშვა. ურიგოდ გავავსებინე საწვავი, რაზეც დიდი ჯახირი დამჭირდა, რეკვები აქეთ იქეთ, რადგან რეგულარული რეისები ყავდათ ,,გასაზაპრავკებელი” და 3- 4 საათი მოცდა მომთხოვეს, რაც წარმოუდგენელი იყო. ამდენ ხანს მგზავრებს ვერ გავაჩერებდი თვითმრიანავში. ადეიშვილის ჩარევით ურიგოდ ჩაგვისხეს საწვავი და გავემზადეთ გამოსაფრენად. ამავდროულად ვცდილობდი მგზავრები დამერწნუმებინა და დავარმწუნე კიდეც, რომ მიუხედავად ჰაერში ბომბდამშენების ნახვით გამოწვეული შიშისა უკვე სამშვიდობოს მყოფები არ გასულიყვნენ თითმფრინავიდან, და რომ ჩვენ ამავე თვითმფრინავით დავბრუნდებოდით საქართელოში. მიზეზს იმისას თუ რატომ არ უნდა გასულიყვნენ გარეთ და ტაქსით არ წამოსულიყვნენ საქართველოსკენ რა თქმა უნდა ვერ ვეუბნებოდი, გასაიდუმლოებული მდგომარეობის გამო. მადლობა ეკუთვნით მგზავრებს რადგან დამიჯერეს, მენდვნენ და არ გავიდნენ თითმფირნავიდან. ერთი მგზავრის გასვლაც კი საკმარისი საფუძველი იქნებოდა სომხეთის საბაჟო სამსახურის მიერ საბარგულის გახსნისთვის, სადაც აღმოჩნდებოდა ეს ტვირთი, ამხელა ქეში და მერე რაც მოხდებოდა, რა პროპაგანდაც მოყვებოდა იმ ყველაფერს თქვევნი ფანტაზიისთვის მომინდვია. ფულს ფულად რომ დავკარგავდით იმაზე აღარაფერსვამბობ.
მშვიდობით დავბრუნდით. ფული ეროვნულ ბანკს ჩაბარდა და იმავე დღესვე განაწილდა ბანკომატებში. მე კი იმ წამიდანვე დევნილების საბავშვო ბაღებსა და სკოლებში გადანაწილების ორომტრიალში ჩავერთე, საკვების დარიგების განრიგი და ათასი რამ, ყველაფერს რა ჩამოთვლის. და რამოდენიმე ხანში ვიგებ რომ ომის დროს ქვეყნიდან გაქცევა დამაბრალეს”
კომენტარები