მწერალი ნუგზარ სულაშვილი:
,,სტუდენტობის დროს, ბებიამ გამოიარა უნივერსიტეტთან…
დამინახა და ხელები გაშალა ჩასახუტებლად…
ჩემს ცხოვრებაში პირველად მოხდა, რომ მის გაშლილ ხელებს უსინდისოდ გავექეცი…
“დიდი ბიჭობისა” შემრცხვა…
ყოველთვის მიჭირს ამ დღის გახსენება…
იმ ღამეს, პატარა ბალღივით გულამომჯდარმა ვიტირე და ზუსტად ვიცოდი, რომ სიცოცხლის ბოლომდე სინდისს ამიწიოკებდა ეს უგვანო სიამაყე და ამპარტავნება…
არასოდეს დაუშვათ მსგავსი შეცდომა…
მასზე წმინდად და უანგაროდ თქვენს მხრებს მხოლოდ ღმერთის ხელები თუ შეეხება…
ღმერთთან კი ვერასოდეს მიხვალთ, თუ ბებოს სიყვარულით გაშლილ ხელებს გაექცევით…”
კომენტარები